Herinnert u zich de waanzinnige toestanden nog waarbij ouders dagen aan een stuk als galeiboeven in een rij moesten gaan staan wachten aan de ingang van de school om hun kind te kunnen inschrijven? De Vlaamse overheid weet al zeer lang dat er in de rand rond Brussel een capaciteitstekort ontstaat. De bevolkingsaangroei van de laatste decennia uit zich het eerst in stedelijke gebieden als Brussel dat enorme inspanningen moet doen om bij te benen met onderwijsaanbod. Jammer genoeg is er achterstand en daardoor zijn jonge Brusselse gezinnen vaak verplicht geweest om meer in de Rand op zoek te gaan naar degelijk onderwijs voor hun kinderen. Maar ook in Meise groeit de bevolking en dus ook de nood aan scholen.

Tijdens de vorige legislatuur had de Vlaamse overheid een buget in het leven geroepen (zogenaamde 'capaciteitsmiddelen' 1.800.000 euro voor heel Meise) om gemeenten aan te moedigen wat aan dat capaciteitstekort te doen. Er werd een werkgroep opgericht en zowel het vrij onderwijs als het gemeentelijk onderwijs deden een gooi naar dat budget. Er werd overeengekomen dat 600.000 euro zou worden besteed aan gebouwen voor Sinte Maartenschool in Meise en dat twee keer 600.000 euro zou worden besteed aan gebouwen in de gemeentelijke basisscholen de Leertuin en St Brixius Rode. Er werd een ambitieus plan uitgewerkt dat, jammer genoeg, om zeer amateuristische redenen helemaal op het einde van de rit door de meerderheid naar de prullenmand werd verwezen:

• het budget dat de gemeente moest opbrengen was te hoog (ook al wordt 70% ervan door de overheid gesubsidieerd)
• de afbetaling zou niet voor 'onze' kinderen zijn, maar voor 'Brusselse' (maar door niet te bouwen zouden wel degelijk onze kinderen getroffen worden)
• de verkeerssituatie aan de Leertuin was toen al miserabel... meer kinderen toelaten zou de veiligheid in het gedrang brengen (de verkeerssituatie ten gronde aanpakken behoorde niet tot de reflexen)

Toen de coalitie NVA-SAMENANDERS-PRO aantrad, bestond bij NVA nog een absolute afkeer voor capaciteitsuitbreiding. Voor deze zelfde redenen. En hoewel de 1.200.000 euro nog steeds op een besteding in Meise lag te wachten, schoof men die liever aan de kant.

Een coalitie werkt met consensus waardoor de situatie leek vast te zitten. Om dit dossier toch aanvaardbaar te maken voor de tegenstanders, moesten dus twee obstakels weggehaald worden:

1. de instroom van leerlingen die niet in Meise wonen en
2. een engamenent bereiken bij de Vlaamse overheid om de nodige fondsen te voorzien voor die schoolgebouwen. Bovenop de 1.200.000 die nog steeds niet besteed werden.

De instroom van kinderen die niet in dezelfde gemeente wonen, veroorzaakt ook in elders de nodige wrevel. Hoewel tot 70% van de schoolgebouwen door de Vlaamse overheid wordt betaald, ergeren politici er zich nogal aan dat die 30 overige procenten met gemeentelijk belastinggeld moeten betaald worden voor kinderen die elders wonen. Dat geld is één fenomeen, het dagelijkse gevaarlijke en zeer vervuilende transport van de kinderen, twee keer per dag, is een minstens even groot probleem.

Al heel wat decennia lang groeit de tendens dat ouders hun kinderen niet meer achter de hoek naar de lokale school sturen, maar naar scholen op afstand, waar ze hun kinderen met de auto naartoe moeten brengen. Doordat zoveel ouders met de auto naar school rijden, stijgt uiteraard de drukte tijdens openings- en sluitingsuren en wordt het te gevaarlijk om kinderen nog met de fiets of te voet naar school te laten gaan. Een viscieuze circel, waar we niet gemakkelijk uit geraken. Een eerste stap om daar aan te verhelpen, is een mechanisme bedenken om het inschrijven van leerlingen te koppelen aan de afstand die ze wonen van de school. Digitaal aanmelden biedt die mogelijkheid om het hoofd te bieden aan zowel het probleem van de fincanciering als dat van het transport.

Het organiseren van het 'digitaal aanmelden' op het grondgebied Meise in de richting van een mogelijkheid om toch tot nieuwe gebouwen te komen. De overheid stimuleert het digitaal aanmelden en was bereid een groot deel van de kost te subsidiëren als àlle scholen van een gemeente zouden deelnemen. Hiervoor werd een werkgroep in het leven geroepen met de directies van al onze basisscholen (gemeente, katholiek onderwijs en gemeenschapsonderwijs). En intussen werd dit systeem twee keer op rij met succes toegepast. Coalitiepartner NVA was uiterst argwanend en wenste dit systeem hooguit als proefproject voor één jaar. Doch blijkbaar is iedereen happy en is de weerstand tegen dit systeem schijnbaar verdwenen.

Met het digitaal aanmelden zullen al de lagere scholen in Meise op termijn steeds meer kinderen uit Meise kennen inschrijven, tenminste zolang er voldoende eigen kinderen geboren worden. Want mocht dat aantal dalen, dan komen uiteraard de kinderen van andere geeenten weer in aanmerking.

Digitaal aanmelden is een scuces en wordt met overtuiging toegepast door alle scholen van het grondgebied.