Het oud gemeentehuis van Wolvertem wordt namelijk verkocht.

Dat is althans de ambitie van de huidige meerderheid. "We vinden geen kandidaten!", klinkt het... 

Jàren en jàren laat het bestuur dat gebouw gewoon staan rotten. De toekomst van het dorp interesseerde hen geen knijt! Dat het dorp van Wolvertem volledig teloor gaat, was voor de vorige besturen onbelangrijk, ook voor het het huidige bestuur is dat hooguit een spijtige vaststelling...

Godgeklaagd
In 2018 lanceerde PRO een campagne om dat gemeenthuis te redden met de affiche die u zich ongetwijfeld nog herinnert. Eigenlijk was dat één van de eerste OMG-dossiers die PRO inspireerden om in de politiek te stappen. Ook Samen Anders pleitte onverbloemd voor het behoud van het gebouw en om er iets zinvols mee aan te vangen voor de gemeenschap in Wolvertem. De rest van de partijen wou er zo snel mogelijk wat cash mee verdienen om er schulden mee af te betalen... 

De wil van de burger
Toen de burger met zijn stem in 2018 bevestigde dat die een nieuw bestuur wenste en o.a. komaf wou maken met de verkoop van onze kroonjuwelen, dat die burger hunkerde naar in levendige en bruisende dorpen, kregen we de kans om dat te realiseren. En dat deden we ook meteen! Onze campagne voor bruisende dorpskernen werd volledig gematerialiseerd in het meerjarenplan van de gemeente. Er werd o.a. beslist (met +/- € 700.000) om de beide dorpscentra volledig opnieuw aan te leggen en er aangename pleinen van te maken: kasseitjes of iets dergelijks van gevel tot gevel, een paar bomen, een beeld, een fontein, aangepast verkeer en veel ruimte om te chillen, om taartjes te eten of een glas te drinken op de heerlijkste terrassen van de wereld. En de middenstand goed zijn kost te laten verdienen...
We konden VLAIO (de Vlaamse overheid die instaat voor o.a. lokale economie) overtuigen om tot 300.000 euro bij te dragen om een partner te motiveren om het oud gemeentehuis te renoveren en er een zaak in te exploiteren en voorl om er het huis van de Wolvertemmenaar van te maken. Er werd een bedrijf aangesteld om een private partner te zoeken... en er werden interessante kandidaten gevonden...

Kortom, alles stond klaar...
Maar toen vond N-VA dat het welletjes was met de vooruitgang. Ze smeet haar hard werkende coalitie-partners buiten en omarmde een jonge ploeg van LB+ die amper wist waar het over ging...  Kostbare tijd ging verloren, N-VA schepen voor financiën, Jonathan De Valck, ontpopte zich verder als de "Vrek van Charles Dickens" en bracht de hoop voor onze dorpen de definitieve genadeslag toe. De budgetten voor de dorpspleinen werden, jawel, geschrapt. Natuurlijk is het crisis en is er geen geld meer, en natuurlijk moeten we onze schulden afbetalen, maar dan nòg heb je de keuze om in je hol te kruipen of toch nog te investeren in toekomst. 

Met geen verstand te begrijpen
In Wolvertem was het plan dus om het plein een voor het oud gemeentehuis een total-makeover te geven en  het oud gemeentehuis ter beschikking te stellen van een exploitant onder de vorm van een erfpacht, desnoods aan €1 en indien nodig voor 100 jaar. Dat zou de gemeente de garantie geven om er ten allen tijde zeggenschap over te houden (vb als de exploitant failliet gaat of gewoon verdwijnt) en, niet onbelangrijk, dat de exploitant minstens 5 à 600.000 euro MEER cash zou kunnen besteden aan de renovatie, de inrichting en de exploitatie... omdat die het pand niet hoefde aan te kopen.

Ideaal toch, zou je zeggen? Neen dus. 
Door NIET te investeren in de heraanleg van het dorpsplein en OP GEEN ENKELE ANDERE MANIER te investeren in een investeringsklimaat dat een private ondernemer over de streep kan trekken, devalueert deze meerderheid haar eigen kapitaal (en dat van de Wolvertemmenaar) en houdt ze elke potentiële kandidaat tegen om risico te nemen. Self fulfilling prophecy noemt men dat!

Verkopen die handel
En dan komt er plots een voorstel: we kunnen wél een kandidaat vinden om het gebouw te renoveren en er een restaurant in te stoppen, als we het verkopen!!! 

Het voorstel dat maandag 16 oktober voorligt luidt:
De gemeenteraad gaat principieel akkoord met de verkoop van het oud gemeentehuis van Wolvertem op voorwaarde dat in de verkoopsovereenkomst voorwaarden zullen opgenomen worden die de koper verplichten met de bestemming van het gebouw mee te werken aan de realisatie van een bruisende dorpskern. Het ontwerp-lastenboek van verkoop zal voorafgaandelijk aan de gemeenteraad ter goedkeuring worden voorgelegd.

Dus, begrijpen wie het begrijpen kan, er bestaat dus een magisch persoon die liever € 500.000 EXTRA uitgeeft om de gemeente te helpen met de realisatie van de bruisende dorpskern! ONZIN.
En welke garanties hebben we met een zinnetje in zulk verkoopscontract? Voer voor eindeloze discussies en processen die de gemeente handenvol geld zullen kosten. En neen, een luxe-restaurant hebben we niet nodig, en neen, die optie deugt niet en riskeert het laatste bedrijf te worden voor Wolvertem als leuk en leefbaar dorp. Hop naar de zoveelste slaapstad ...

Wil men een garantie op wat er met het gebouw gebeurt, dan moet men de rechtsmiddelen gebruiken die daarvoor bestaan nl. ofwel het behouden ofwel een Ruimtelijk Uitvoeringsplan uitwerken voor de centra en de gebouwen die er staan. 

Dat er meer kans bestaat om van het gemeentehuis af te geraken door het te verkopen, leidt geen twijfel. Maar blijkt dat een privé investeerder voor zulk contract méér appetijt heeft dan voor een erfpacht, betekent dat uiteraard ook dat de kaarten op die manier voor hém gunstiger liggen... en dat dus de gemeente haar troeven uit handen geeft en met andere woorden een zeer zware hypotheek legt op de toekomst van Wolvertem en haar bevolking.... 

Jammer genoeg zal dàt pas duidelijk worden als het te laat is...

NIETS NIEUWS ONDER DE ZON

VAARWEL HOOP!