Alsof het allemaal al niet erg genoeg was... Op 22 september schoffeerde burgemeester Gerda Vanden Brande (N-VA) niet enkel postuum onze fantastische zangeres Ann Christy door de seremonie niet enkel zònder sjerp af te handelen maar vooral zònder de ereburgers uit te nodigen die het initiatief hadden genomen.

We zijn een paar maanden verder en het hele monument valt (zoals te verwachten was) aan diggelen. Deze rommel is voor de vuilbak. Geen chick mocht het kosten. De keuze van de plaats waar dit 'monument' dedumpt werd, het materiaal waaruit het gebouwd werd en nu zelfs de lijm waarmee de slecht gedrukte foto op de triplexplaat geplakt werd... alles is van zulke lage kwaliteit dat we blij mogen zijn dat de initiatiefnemers niet werden uitgenodigd... Het risico bestond dat het hele ding zelfs de avond van de 'huldiging' ineen zou storten. 

Nieuw in de materie? Lees ook het artikel verderop op deze website over deze minachtende vertoning van burgemeester Vanden Brande enkele maanden geleden.

Nog erger is het als je beseft dat een burgemeester de enige persoon is die de gemeente en haar burgers kàn en màg vertegenwoordigen. Als burgemeester speel je niet jezelf maar spel je een rol. Het is je taak, je functie, om het algemeen belang te dienen en iédereen te vertegenwoordigen. Als burgemeester speel je evenmin je partij... en dus ook al haat je de tricolore op zulke momenten draag je die sjerp. Daarvoor word je trouwens betaald. En niet slecht ook.

De pastoor doet zijn mis ook niet in zijn pijama, ook al zou hij dat op zondagochtend misschien liever doen. Wie de opdracht heeft om een ereburgerschap te declareren, past zich aan aan die taak.

De aanpak van het Ann Christyplein staat symbool voor deze meerderheid 

Dat nòch Vanden Brande en haar N-VA nòch haar coalitiegenoten van LB+ het inzicht hebben in wat deze gemeente nodig heeft, typeert deze hele meerderheid. Want inderdaad, door de huldiging van het Ann Christyplein op deze manier te ridiculiseren, toont deze N-VA-burgemeester aan dat ze totaal geen besef heeft van begrippen als 'besturen' en 'lange termijnvisie'.

De beide dorpscentra, Meise en Wolvertem, zitten in een nefaste neerwaardse spiraal. De aantrekkelijkheid van beide centra is dramatisch en gaat er met de dag op achteruit. Die toestand is nochtans gekend en werd bij in de participatieronde bij het begin van de legislatuur aangeklaagd door de burgers. Die toestand vergt een sterk plan en slimme investeringen. Op diverse vlakken. (zie ook elders in deze website) Het creëren van toeristische aantrekkingspolen vormt daar een onderdeel van. Het Ann Christyplein had een fantastische troef kunnen zijn. Jammer genoeg gaan de inzichten niet verder dan wat korte termijnemoties, zoals het behoud van parkeerplaatsen voor auto's.

In élke stad waar bestuurders de moed hebben om te investeren in dorpscentra staan middenstanders te blaten als schapen: "Kom toch niet aan de parkeerplàààààtsen, want ze gaan allemààààààl failliet". Ja, ook in de Nieuwstraat in Brussel en op de Meir in Antwerpen bestierven de middenstanders het van de schrik. Doch op die plekken hadden de bestuurders wél de moed om door te bijten. Winkels, café's en restaurants draaiden er een paar later als zot. De prijs van de imobiliën ontplofte en maakte de zieletogende eigenaren in een mum van tijd schatrijk. In Meise trokken de N-VA-leden achter onze rug de kaart van de klagers om toch maar een paar stemmetjes te winnen. De fietsenstalling verdween, de parkeerplaatsen komen terug... twee tavernes sloten hun deuren en de rest is slechts een kwestie van tijd. En als klap op de vuurpijl werden alle investeringen in de dorpscentra bij de laatste begrotingsronde getorpedeerd. Want het credo is zo eenvoudig als het duidelijk is. Steek al het geld in een sok en stop die onder je matras... door angstige klagers laten we ons leiden! 

Het Ann Christyplein: een gemiste kans   

Ten tijde van de eerste meerderheid werden nochtans veelbelovende plannen uitgewerkt om van onze centra weer bruisende plekken te maken. En voor het Ann Christyplein werd een ontwerp klaargemaakt om van de installatie van een brandtrap aan het Snipper-gebouw (de vroegere 'Weeg' van Kind & Gezin) gebruik te maken om een gigantisch momument ter ere van Ann Christy neer te zetten tegen de lelijke blinde muur van dat gebouw.

Met veel tamtam maar zonder uitleg organiseerde deze burgemeester, zoals jullie weten, in september 2021 een staatsgreep. Zonder enig project en enkel met de drang naar 'macht' in het hoofd wisselde ze haar hard werkende meerderheid in voor LB+ die drie jaar lang in de oppositie hadden zitten slapen. Ideaal! Geen tegenspraak meer. En uiteraard ook geen visie meer en dus ook geen beleid meer. Behalve dan terug te plooien in zichzelf en 'alles te laten zoals het is'. Hoewel de lokale middenstand en horeca op sterven na dood zijn en snakken naar wat gezonde aandacht, blijft deze kans gewoon in de kast liggen. Die brandtrap met het kunstwerk had er al een jaar kunnen staan en deze huldiging had de nationale pers kunnen halen. Nu moeten we het stellen met een goedkopen triplexplaat die bij het eerste windje wegwaait.

Van de regen in de drop

Al jàren zitten we keer op keer met meerderheden die bulken van grootsprekers die het goed doen op café en bij de voetbal, bij de oudjes en op de pensenkermissen. Jammer maar helaas moeten we opnieuw met lede ogen vaststellen dat we weer helemaal staan waar we stonden vòòr de verkiezingen van 2018... nergens.