Sinds enkele decennia heeft zowat iedereen communicatiemiddelen ter beschikking waarmee je zonder budget de hele wereld kan aanspreken. Facebook, Twitter en het hele internet hebben zo voor een explosie aan communicatie gezorgd waardoor iedereen wel kàn spreken, maar nauwelijks iemand nog gehoord wordt.

De hele wereld evolueert trouwens aan een als maar stijgend tempo. Het klimaat, de politiek, pandemieën, onveiligheid, opnies, en voor- en tegenstanders schreeuwen al hun opinies van de daken...

En waar net nood is aan meer rust, uitleg en 'contemplatie', lijkt alle communicatie die dagelijks op ons afkomt meer op het geraas van een storm, dan op duidelijke boodschappen. Als mensen veel 'lawaai' horen en er als maar minder van snappen, veroorzaakt dit onrust. Mensen voelen zich niet meer veilig en trekken zich terug. Terwijl het net goed zou zijn, mochten we die burgers net wat meer kunnen betrekken bij wat er zich in het bestuur afspeelt en hen meer konden betrekken bij het gebeuren. Het zou kunnen leiden tot meer inzicht, meer veiligheidsgevoel en meer rust.

Om daar in te slagen hebben we onder andere nood aan hedendaagse, goed uitgedachte gemeentelijke communicatie. Die wensten we op veel vlakken verder uitwerken. De Infokrant is daar één voorbeeld van.

De infokrant gaat al heel wat jaren mee. Het is een bron van zeer nuttige info voor de gemeente en wordt nog steeds door zeer veel mensen van voor naar achter en van achter naar voor gelezen. Net zoals dat met alle 'media' van het gemeentebestuur het geval is, is ook deze uitgave een voorzichtige communicatie over het reilen en zeilen in de gemeente. Politici zie je er bewust niet in (tenzij dan voor het voorwoord) en qua inhoud moet alles zo neutraal mogelijk zijn. Het aantal bladzijden is beperkt en als je slechts maximaal één editie per maand hebt, dan moet je erg kiezen wat je brengt. Ofwel breng je zeer veel vershillende onderwerpen, maar dan zeer kort, ofwel breng je minder onderwerpen, die je dan ruimer uitwerkt, maar dan moet je kiezen en over veel zaken NIET praten. Die setting geeft altijd een beetje een dubbel gevoel: het is maar zo weinig van wat er te vertellen valt, en wat je vertelt is dan nog zeer kort in zakelijk, of net lichtvoetig...

Een tijdschrift maken is ook duur en vergt heel wat manuren (in ons geval vrouw-uren) en elke pagina die erbij komt of artikels brengen die meer onderzoek, interviews of andere gegevens vergen, kosten sowieso meer geld of mankracht. En een cyclus van één tijdschrift per maand is ook aan de korte kant.

Daarom hebben we de koppen bij elkaar gestoken en gezocht naar een goed compromis: minder edities, maar meer pagina's en langere, verder uitgewerkte dossiers. Meer diepgang dus, zonder te vervallen in langdradige of moeilijke dossiers.

De huidige infokrant heeft nog 16 bladzijden en verschijnt 10 keer per jaar; het nieuwe 'magazine' dat in de plaatst komt, zal 6 keer verschijnen, en minstens 24 pagina's tellen. De look en feel is volledig herzien, er komen dus veel ruimere artikels met dossiers, grote foto's, in elke editie worden burgers aan het woord gelaten.