Toen we vandaag rondliepen op het kerkhof van Dilbeek, werden we verrast toen we daar plots een niet onbekend Meisenaar tegen het lijf liepen. Niemand minder dan Alex De Boeck, geboren en getogen in Wolvertem.
Om precies te zijn, Alex is geboren in de Mottestraat. Meer Wolvertemmenaar kan je niet zijn. Maar van het Wolvertem waarin Alex opgroeide, blijft niet veel meer over.
Alex zag jaar na jaar en legislatuur na legislatuur de verloedering toenemen. Alles wat een hart of een ziel had is uitgedoofd, gesloten of afgebroken.

Op dit moment moet Alex met lede ogen toezien hoe het huidige bestuur beslist om het oud gemeentehuis te verkopen en hoe 50 meter verderop een jeugdhuis en een parochiezaal op de genadeslag staan te wachten.

Alex is niet zinnens om aan de kant te blijven staan en hoopt van harte dat de oude en de nieuwe generatie van Wolvertemmenaars (waarvan hij weet dat ze behoorlijk boos zijn over de gang van zaken) zich niet zullen laten doen.