Dat Meise sinds de bestuurswissel van 21 september 2021 stil staat is nu voor iedereen wel duidelijk. Om maar een paar dossiers te noemen: het mobiliteitsplan van Wolvertem, het gevecht voor betaalbare woningen zodat onze jongeren nog een kans hebben om in Meise te blijven wonen, de herwaardering van Wolvertem inclusief het herbestemmen van het oud gemeentehuis, het afwerken van een nieuw RUP (Ruimtelijk Uitvoeringsplan) voor de site van Sancta Maria (ruimte rond Semper in de Stationsstraat), het creëren van een kader voor een ondergrondse parking en een dorpsbos in de Stationsstraat, het afwerken van een nieuw RUP voor de zone waar de sneltram moet stoppen in Wolvertem, het structureel aanpakken van de risico's op wateroverlast in Eversem, enz... Geen millimeter zijn deze dossiers sinds de brute bestuurswissel nog opgeschoten.

De technische loods staat symbool voor dit bestuur van N-VA en LB+: een puinhoop 

Laten we er nu één dossier uitlichten: de renovatie van de technische loods op de Veilinglaan. Het is de plek waarvan je verwacht dat de vrachtauto's, grasmaaiers en tractors, gepakt en gezakt met werklustige werkmannen constant zouden moeten binnen en buiten rijden. Ja toch? Neen, dus. 

Al meer dan een jaar staat de loods erbij als een oorlogstafereel. Een schoolvoorbeeld van non-beleid van het nieuwe N-VA/LB+ bestuur.

Voor de doorsnee burger iets minder gekend, maar de (iets oudere) jongeren van Meise kennen deze loods maar al te goed als de plek waar af en toe een megafuif kon doorgaan. Voor de technische diensten was dit gebouw hun thuishaven. Hoewel... het gebouw was ooit een 'groentenveiling' en kreeg na minimale investeringen een nieuwe bestemming voor de gemeentediensten. Het gebouw bleek totaal niet geschikt om er een modern en performant beleid in uit te rollen. Toen voormalig schepen Anciaux (Samen Anders) in januari 2019 het roer overnam op het departement Openbare Werken was dit een van de eerste dossiers die hij ter harte nam. Al vanaf het eerste bezoek bleek dat de werkomstandigheden waarin de gemeentelijke werknemers moesten (over)leven ronduit mensonterend was. Zo waren er bijvoorbeeld voor het personeel geen douches voorzien en van stromend water om de WC's  door te spoelen had men daar nog nooit gehoord. Om maar een paar details te noemen.

Een totaal afgeleefd en levensgevaarlijk gebouw.

En alsof (de afwezige) inrichting nog niet erg genoeg was, bleek het gebouw ook levensgevaarlijk te zijn. Jàrenlang had het vorige bestuur (LB+/N-VA/CD&V) zonder dekking van de brandweer toegelaten dat onze jongeren er fuiven organiseerden. Echter zonder dat één van de honderden fuifgangers besefte dat ze op minder dan 10 meter van een brandstofopslagplaats met duizenden liters brandstof stonden te feesten. Enkel een triplex houten deurtje scheidde hen van die brandstof. Eén keer pech had volstaan om in Meise geschiedenis te schrijven zoals op 31 december 1994 bij de Suitel-brand in Antwerpen... 

Vooruit met de geit!

Deze toestand mocht uiteraard geen dag meer blijven bestaan. En van zodra het enigszins mogelijk was, werd ondanks en zelfs tijdens de corona-pandemie een parcours voor een totale renovatie in gang gezet: het vinden en aanstellen van een architect, het organiseren van verschillende overlegvergaderingen met de arbeiders (die trouwens mee aan tafel zaten bij de opmaak van de bouwplannen), het vastleggen van de nodige budgetten, het aanvragen en bekomen van een omgevingsvergunning enz...

De renovatie van de loods kon volledig afgewerkt zijn tegen oktober 2022. Het jaar daarna zouden er in de andere loods aan de overkant van de Veilinglaan ook saneringswerken en andere aanpassingen gebeuren zodat die ruimte in aanmerking kwam om in alle veiligheid en mét de zegen van de brandweer  gebruikt te worden voor enkele grote jongerenfuiven.

Alle werken voor de twee loodsen zouden afgerond zijn in juli 2023... maar dat was buiten de waard gerekend. N-VA trok de stekker eruit!

Hard werken en vooruitgang boeken, staat niet in het woordenboek van Gerda Van den Brande die politieke machtsspelletjes en de politieke toekomst van zichzelf en haar partij belangrijker vond dan de toekomst van de gemeente...

Door enige kennis ter zaken niet gehinderd, verving N-VA haar hardwerkende partners door het volstrekt onervaren LB+. Uiteraard hadden die minstens een jaar nodig om te ontdekken wat er allemaal op de plank lag. En volledig binnen de verwachtingen leidde deze machtswissel tot een compleet fiasco. Van de broodnodige renovatie en de dringende verbetering van de werkomstandigheden van onze gemeentelijke werknemers is niets in huis gekomen. Van een veilige ruimte die sporadisch gebruikt kan worden door onze jeugd, onze verenigingen of onze inwoners, evenmin.

Een accident op de werf en alles viel stil... 2 jaar lang

Door een instorting op de werf ontstonden er (uiteraard) problemen rond aansprakelijkheid. Om een lang verhaal kort te maken: de enigen die nu nog hard aan het werk zijn, zijn de advocaten en die doen er blijkbaar alles aan om elke oplossing op de lange baan te schuiven. En de gemeente kijkt toe en wacht af... geen haast... de werkmannen wachtten al jàren op een degelijke loods, daar kunnen gerust nog wat jaren bij.

Trouwens, niets nieuws onder zon. Toen het nieuwe Administratief Centrum (Tramlaan) gebouwd werd, ontstond er òòk een conflict met een leverancier: die van de verwarmingsinstallatie. De leveranciers zetten hun advocaten in en de gemeente trok aan het kortste eind. Alle facturen werden betaald maar de verwarming werd nooit opgeleverd. En nu, na jaren straalkacheltjes en ventilatoren in de kantoren bij te zetten, kan de gemeente opnieuw vele honderdduizenden euro's ophoesten om alles opnieuw te laten installeren. Is dit pech? Of is dit onkunde? Is dit gebrek aan politieke wil om een doortastend beleid te voeren? Zijn procedureslagen werkelijk de enige uitweg? Misschien moet er met een wijze assertiviteit gekozen worden voor de vlucht vooruit en desnoods een prijs betaald worden om de werf te laten doorgaan. Nu staat het gebouw totaal onbeschermd in weer en wind en regent het door het dak. De kosten die daardoor zullen ontstaan, moeten ook betaald worden.

Een trieste balans

De door N-VA op harde en brutale wijze doorgeduwde bestuurswissel heeft op geen enkel vlak het beleid verbeterd, integendeel! Nochtans was dat zogenaamd de doelstelling. 

Er werd bespaard en er werd schuld afbetaald door zeer goedkope leningen versneld af te betalen. Maar er werd niet geïnvesteerd. De burgers wordt voorgehouden dat dat een goede zaak is omdat ze dan zogenaamd 'minder belastingen zullen moeten betalen'... De realiteit zal diezelfde inwoner echter zeer zuur opbreken. Huiseigenaren weten maar al te goed, dat als je niet investeert om je huis in orde te houden, de aftakeling onverbiddelijk toeslaat en de kosten niet verminderen maar net gròter worden.

N-VA (en vooral de architect van dit financieel obstructiebeleid Jonathan De Valck) zal de gerealiseerde schuldafbouw blijven verkondigen met de fanfare voorop... alsof het goed beleid was. Maar de vreugde zal van korte duur zijn van zodra de burger daarna de rekening gepresenteerd zal krijgen voor alle uitgestelde en verstopte kosten.   

Dan pas zullen de inwoners van Meise beseffen hoe ze het slachtoffer geworden zijn van een vies machtspel waarbij N-VA alles behalve de belangen van de inwoners vooropstelden. Enkel de macht en de postjes zijn van tel voor N-VA.

En de loods... die bleef erbij liggen alsof ze slachtoffer was van een Russisch bombardement. Goed bestuur is iets helemaal anders.